Zabytkowy Zespół Urbanistyczny Alwerni
Powstanie miasta Alwernia datowane jest na XVIII wiek. Od samego początku osada miała charakter i strukturę urbanistyczną. Jej centralnym punktem był rynek okolony drewnianymi domami z podcieniami, charakterystycznymi dla małych miasteczek Małopolski.
Domy powstawały wokół prostokątnego placu i wzdłuż drogi prowadzącej do klasztoru. Pierwszym królewskim dokumentem potwierdzającym znaczenie w Alwerni był przywilej Stanisława August na organizację dorocznych jarmarków, które mogły odbywać się dwanaście razy w roku
W wyniku licznych przekształceń i koncepcji zagospodarowania miasta, alwerniański rynek zamieniono w skwer, z bujnymi drzewami i dziś miasto zamiast rynku, na którym ongiś stała karczma, ma mały park
Najstarszy zabytkowy dom z podcieniami z roku 1825 można oglądać w Wygiełzowie, w skansenie architektury wsi nadwiślańskiej. Do dziś na Rynku zachowały się XIX I XX wieczne drewniane domy o konstrukcji zrębowej i czterospadowych dachach z podcieniami, kapliczka z 1853 roku, wokół której rosną zabytkowe dęby - pomniki przyrody od dawna studnia miejska
